انواع اچ پی وی و واکسن آن

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که از آن به عنوان بیماری مقاربتی (STD) نیز یاد می شود.

HPV متداول ترین منبع STIT مورد اعتماد در ایالات متحده است. تقریباً 80 میلیون آمریکایی در حال حاضر HPV دارند. سالانه حدود 14 میلیون با ویروس منعقد می شود.

بیش از 100 نوع HPV وجود دارد. از آنجا که برخی احتمالاً عوارض بیشتری نسبت به سایرین ایجاد می کنند ، انواع آن در HPV کم خطر و پرخطر دسته بندی می شوند.

انواع کم خطر نمی توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند و قابل درمان هستند.

انواع پرخطر می توانند باعث ایجاد سلولهای غیرطبیعی در دهانه رحم شوند که در صورت عدم درمان به سرطان تبدیل می شوند.

انواع رایج HPV

اگر HPV  دارید شناسایی نوعی که دارید به پزشک کمک می کند مراحل بعدی را تعیین کند. برخی از انواع HPV بدون مداخله پاک می شوند.

انواع دیگر ممکن است منجر به سرطان شود. پزشک وضعیت شما را کنترل می کند تا در صورت توسعه سلول های سرطانی ، بتوان آنها را زود تشخیص داد.

HPV 6 و HPV 11

HPV 6 و HPV 11 انواع کم خطر HPV هستند. آنها تقریباً به 90 درصد زگیل های تناسلی مرتبط هستند. HPV 11 همچنین می تواند باعث تغییر در دهانه رحم شود.

زگیل های تناسلی مانند برجستگی هایی به شکل گل کلم بر روی دستگاه تناسلی شما به نظر می رسند. آنها معمولاً چند هفته یا چند ماه پس از مواجهه با یک شریک جنسی که HPV دارد ، ظاهر می شوند.

دریافت واکسن HPV ممکن است به جلوگیری از HPV 6 کمک کند. همچنین این واکسن از HPV 11 محافظت می کند.

برای واکسن HPV Gardasil 9 ، آزمایشات بالینی تا 89 تا 99 درصد تأثیر در محافظت در برابر HPV نوع 6 و 11 را نشان داد.

این کاهش قابل توجه در مقابل ابتلا به این نوع در افراد 9 تا 26 ساله مشاهده شد.

توصیه می شود قبل از فعال شدن جنسی ، واکسن ها را دریافت کنید ، زیرا واکسن نمی تواند در برابر یک نوع HPV محافظت کند که فرد قبلاً در معرض آن قرار گرفته است.

اگر HPV 6 یا HPV 11 را منعقد کنید ، پزشک می تواند داروهایی مانند imiquimod (Aldara ، Zyclara) یا podofilox (Condylox) را برای شما تجویز کند. اینها داروهای موضعی هستند که بافت زگیل تناسلی را از بین می برند.

این تخریب موضعی بافت زگیل به تقویت توانایی سیستم ایمنی بدن شما در مبارزه با ویروس STI کمک می کند. می توانید این داروها را مستقیماً روی زگیل های تناسلی خود قرار دهید.

HPV 16 و HPV 18

HPV 16 رایج ترین نوع پر خطر HPV است و معمولاً علائم قابل توجهی در پی ندارد ، حتی اگر می تواند تغییرات دهانه رحم را ایجاد کند. این عامل باعث ایجاد 50 درصد سرطان های دهانه رحم در سراسر جهان می شود.

HPV 18 یکی دیگر از انواع پر خطر HPV است. مانند HPV 16 ، به طور معمول علائمی ایجاد نمی کند ، اما می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود.

HPV 16 و HPV 18 با هم تقریباً 70 درصد مسئول منبع سرطانهای گردنی در سراسر جهان هستند.

واکسن HPV Gardasil 9 می تواند در برابر تعدادی از انواع HPV از جمله HPV 16 و HPV 18 محافظت کند.

تشخیص

آزمایش HPV می تواند برای زنان با آزمایش پاپ (که به عنوان تست پاپ اسمیر شناخته می شود) انجام شود ، که یک آزمایش غربالگری برای سرطان دهانه رحم است.

آزمایش HPV فقط برای خانم ها در دسترس است و می تواند وجود HPV را تعیین کند. در صورت وجود ، این آزمایش می تواند تعیین کند که HPV از نوع کم خطر است یا خطرناک.

آزمایش HPV به عنوان غربالگری معمول برای زنان زیر 30 سال توصیه نمی شود. این به این دلیل است که بسیاری از زنان تا آن سن دچار فشار HPV می شوند. بیشتر این موارد بدون مداخله خود به خود پاک می شوند.

با این حال ، اگر آزمایش پاپ یک فرد سلول های غیر طبیعی را نشان دهد ، آزمایش HPV برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های جدی تر ، از جمله سرطان دهانه رحم انجام می شود.

اگر آزمایش شما نشان می دهد HPV دارید ، به این معنی نیست که به سرطان دهانه رحم مبتلا خواهید شد.

این بدان معناست که شما می توانید در آینده به سرطان دهانه رحم مبتلا شوید ، به خصوص اگر نوع HPV پرخطر داشته باشید. پزشک نتایج شما را با شما بررسی می کند و در مورد گزینه های درمان یا نظارت بحث می کند.

آمار

همانطور که در بالا ذکر شد ، 80 میلیون آمریکایی در حال حاضر HPV دارند و انتظار می رود هر سال 14 میلیون تشخیص جدید.

این بدان معناست که تقریباً هرکسی که از نظر جنسی فعال باشد حداقل یک نوع HPV در طول زندگی خود دریافت خواهد کرد.

تخمین زده شده است که HPV در 80 تا 90 درصد افرادی که به STI مبتلا هستند بدون درمان از بین خواهد رفت.

عفونت HPV در زنان بالای 30 سال کمتر مشاهده می شود ، اما احتمال دارد به سرطان دهانه رحم منجر شود.

این یکی از دلایلی است که مهم است که به طور منظم به متخصص زنان خود مراجعه کنید.

نکاتی برای پیشگیری

برای جلوگیری از HPV این نکات را دنبال کنید:

واکسیناسیون HPV را انجام دهید

واکسن HPV شامل دو عکسبرداری است که در 6 تا 12 ماهگی برای سنین 9 تا 14 سال جدا شده است.

برای افراد 15 سال به بالا ، سه عکس در طول شش ماه گرفته می شود.

افراد بین 27 تا 45 سال که قبلاً برای HPV واکسینه نشده اند ، اکنون واجد شرایط Gardasil 9 هستند.

از پزشک خود بپرسید کدام واکسن را به شما تزریق می کنند

انواع HPV که واکسن های مختلف از آنها محافظت می کند متفاوت است:

واکسن دو ظرفیتی HPV (Cervarix) فقط در برابر HPV 16 و 18 محافظت می کند.

واکسن چهار ظرفیتی HPV (Gardasil) از انواع HPV 6 ، 11 ، 16 و 18 محافظت می کند.

HPV 9-valent

واکسن ، نوترکیب (Gardasil 9) می تواند از انواع HPV 6 ، 11 ، 16 ، 18 ، 31 ، 33 ، 45 ، 52 و 58 جلوگیری کند.
از آنجا که Gardasil 9 بدون افزایش قابل توجه عوارض جانبی یا واکنشهای جانبی در برابر طیف وسیع تری از گونه های HPV محافظت می کند ، این انتخاب محافظت بیشتری در برابر HPV ایجاد می کند.

عوارض جانبی رایج واکسن Gardasil 9 تحریک در محل تزریق ، از جمله درد ، تورم یا قرمزی است. برخی از افراد ممکن است به دنبال تزریق سردرد داشته باشند.

نکات دیگر

در صورت وجود زگیل تناسلی از تماس جنسی با شریک زندگی خودداری کنید.

هر زمان که وارد رابطه جنسی شدید از کاندوم لاتکس استفاده کنید. اما به خاطر داشته باشید

که ویروس HPV از طریق تماس پوست با پوست – نه از طریق تبادل مایعات بدن – منتشر می شود. این بدان معنی است که گرچه کاندوم ها همیشه از شیوع HPV جلوگیری نمی کنند ، اما می توانند خطر شما را کاهش دهند.

اگر زن هستید ، برای غربالگری سرطان دهانه رحم با متخصص زنان خود وقت بگیرید. شما باید از 21 سالگی غربالگری را شروع کنید و تا 65 سالگی ادامه دهید.

چشم انداز

HPV بسیار شایع است. اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که عفونت دارند و هیچ علائمی را تجربه نمی کنند.

اگر HPV دارید ، به این معنی نیست که به سرطان دهانه رحم مبتلا خواهید شد.

با این حال ، دانستن اینکه شما یک نوع HPV پر خطر دارید به شما و پزشک کمک می کند تا طرحی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ارائه دهید.

با آزمایش آزمایش سرطان دهانه رحم در صورت زن بودن و به روز نگه داشتن واکسن ها ، می توانید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از HPV انجام دهید.