پروستات و روش های درمانی آن

پروستات و روش های درمانی آن

پروستات یک غده عضلانی کوچک در سیستم تولید مثل مردان است. پروستات مجرای ادرار شما را احاطه کرده و بیشتر

مایعات مایع منی شما را تولید می کند. عملکرد عضلانی پروستات به اوج مایع و منی کمک می کند تا از طریق آلت تناسلی مرد هنگام اوج گیری جنسی حرکت کند.

در بسیاری از مردان ، پروستات می تواند بزرگ شود. گاهی منجر به علائم و به مرور زمان عوارض دیگری می شود. با این حال ، روش های درمانی وجود دارد.

 

BPH چیست؟

بزرگ شدن پروستات را هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) می نامند. این اتفاق زمانی رخ می دهد

که سلولهای غده پروستات شروع به تکثیر می کنند. این سلولهای اضافی باعث تورم غده پروستات می شود که مجرای ادرار را فشرده و جریان ادرار را محدود می کند.

BPH همان سرطان پروستات نیست و خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی دهد. با این حال ، می تواند علائمی ایجاد کند که می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد.

BPH در مردان بالای 50 سال شایع است.

BPH باعث می شود

BPH یک شرایط طبیعی پیری محسوب می شود. اگرچه علت دقیق آن ناشناخته است ،

اما تغییرات در هورمون های جنسی مردانه که همراه با افزایش سن است ، می تواند یک عامل باشد.

هرگونه سابقه خانوادگی در مشکلات پروستات یا هرگونه ناهنجاری در بیضه های شما ممکن است

خطر ابتلا به BPH را افزایش دهد. مردانی که در سنین جوانی بیضه برداشته شده اند ، BPH ایجاد نمی کنند.

 

علائم BPH

علائم BPH اغلب در ابتدا بسیار خفیف است ، اما اگر درمان نشود جدی تر می شود. علائم رایج عبارتند از:

تخلیه مثانه ناقص
شب ادراری ، یعنی نیاز به ادرار دو بار یا بیشتر در شب
دریبل زدن در انتهای جریان ادرار خود
بی اختیاری ، یا نشت ادرار
فشار در هنگام ادرار کردن
جریان ادراری ضعیف
تمایل ناگهانی به ادرار کردن
جریان ادراری کند یا تأخیری
ادرار دردناک
خون در ادرار
در صورت مشاهده هر یک از این علائم با پزشک خود صحبت کنید.

آنها قابل درمان هستند و درمان آنها اغلب می تواند به جلوگیری از عوارض کمک کند.

 

تشخیص BPH

هنگام بررسی شما از نظر BPH ، پزشک معمولاً با انجام معاینه فیزیکی و پرسش از شما در مورد سابقه پزشکی شروع می کند.

معاینه فیزیکی شامل معاینه مقعدی است که به پزشک اجازه می دهد اندازه و شکل پروستات شما را تخمین بزند. سایر آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:

آزمایش ادرار. ادرار شما از نظر خون و باکتری بررسی می شود.
آزمون اورودینامیک. مثانه شما از طریق کاتتر پر از مایع می شود تا فشار مثانه شما را در حین ادرار اندازه گیری کند.
آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA). این آزمایش خون سرطان پروستات را بررسی می کند.
پس مانده باطل. این مقدار ادرار پس از ادرار در مثانه شما را آزمایش می کند.
سیستوسکوپی این معاینه مجرای ادرار و مثانه شما با یک فضای کوچک و روشن است که به مجرای ادرار شما وارد می شود
همچنین ممکن است پزشک در مورد داروهایی که مصرف می کنید و ممکن است بر سیستم ادراری شما تأثیر بگذارد ، س askال کند ، مانند:

داروهای ضد افسردگی
ادرار آور
آنتی هیستامین ها
آرامبخش
پزشک شما می تواند هرگونه تنظیمات دارویی لازم را انجام دهد. سعی نکنید داروها یا دوزهای خود را تنظیم کنید.

اگر حداقل 2 ماه اقدامات خود مراقبتی برای علائم خود انجام داده اید بدون اینکه متوجه بهبودی شوید ، به پزشک خود اطلاع دهید.

درمان BPH

درمان BPH می تواند با مراقبت از خود و تنظیمات سبک زندگی آغاز شود. اگر علائم فروکش نکرد ،

ممکن است دارو یا جراحی توصیه شود. سن و سلامت عمومی شما نیز در درمان تجویز شده تأثیر می گذارد.

درباره درمان BPH بیشتر بدانید.

درمان طبیعی BPH

درمان طبیعی می تواند شامل اقدامات خاص یا تغییراتی در سبک زندگی باشد که می توانید برای تسکین علائم BPH ایجاد کنید. این شامل:

به محض احساس تمایل ادرار کنید
رفتن به دستشویی برای ادرار کردن ، حتی زمانی که تمایلی احساس نمی کنید
اجتناب از داروهای ضد احتقان بدون نسخه یا داروهای آنتی هیستامین ، که می تواند تخلیه مثانه را دشوار کند
اجتناب از الکل و کافئین ، به ویژه در ساعات بعد از شام
سطح استرس خود را کاهش دهید ، زیرا عصبی بودن می تواند دفعات ادرار را افزایش دهد
ورزش منظم ، زیرا کمبود ورزش می تواند علائم شما را تشدید کند
یادگیری و تمرین تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن
گرم نگه داشتن ، از آنجا که سرد بودن می تواند علائم را بدتر کند
برخی از افراد همچنین در درمان BPH از داروهای طبیعی استفاده می کنند. با این حال ، شواهدی در مورد موثر بودن آنها وجود ندارد.

درباره درمان های طبیعی BPH بیشتر بدانید.

داروهای BPH

هنگامی که تغییر سبک زندگی برای تسکین علائم شما کافی نیست ، پزشک ممکن است دارو را توصیه کند.

چندین دارو وجود دارد که می تواند به درمان علائم BPH و خود BPH کمک کند. این داروها عبارتند از:

مسدود کننده های آلفا 1
داروهای کاهش هورمون
آنتی بیوتیک ها
درباره داروهای BPH بیشتر بدانید.

مسدود کننده های آلفا 1

مسدود کننده های آلفا 1 داروهایی هستند که عضلات مثانه و پروستات را شل می کنند. مسدود کننده های آلفا 1 گردن مثانه

را شل کرده و جریان ادرار را آسان می کنند. نمونه هایی از مسدود کننده های آلفا 1 عبارتند از:

دوکسازوسین
پرازوسین
آلفوزوسین
ترازوسین
تامسولوسین
داروهای کاهش هورمون
داروهایی که باعث کاهش سطح هورمون های تولید شده توسط پروستا می شوند

غده تو ، مانند دوتاسترید و فیناستراید ، معمولاً تجویز می شود.

این دو دارو سطح دی هیدروتستوسترون (DHT) را که یک نوع قوی تر تستوسترون است که

بر رشد مو و پروستات تأثیر می گذارد ، از جمله سایر عملکردها ، کاهش می دهد.

گاهی اوقات ، کاهش سطح هورمون باعث کوچک شدن پروستات و بهبود جریان ادرار می شود.

با این حال ، در موارد نادر ، این داروها همچنین ممکن است منجر به عوارضی مانند ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی شود.

 

آنتی بیوتیک ها

در صورت التهاب مزمن پروستات در اثر پروستاتیت باکتریایی مربوط به BPH ، ممکن است از آنتی بیوتیک استفاده شود.

درمان پروستاتیت باکتریایی با آنتی بیوتیک ممکن است با کاهش التهاب علائم BPH شما را بهبود بخشد.

با این حال ، آنتی بیوتیک ها به پروستاتیت یا التهابی که ناشی از باکتری نیست کمک نمی کنند.

جراحی برای BPH

انواع مختلفی از روش های جراحی وجود دارد که در صورت عدم اثر داروها می تواند به درمان BPH کمک کند.

بعضی از روش ها غیر تهاجمی یا کم تهاجمی هستند و اغلب می توانند در مطب پزشک یا کلینیک شما انجام شوند (روش های سرپایی).

موارد دیگر تهاجمی تر هستند و باید در بیمارستان انجام شوند (روشهای بستری).

اقدامات سرپایی

اقدامات سرپایی شامل قرار دادن ابزاری در مجرای ادرار و غده پروستات است. آنها عبارتند از:

فرسایش سوزن مجاری ادرار (TUNA). از امواج رادیویی برای اسکار و جمع شدن بافت پروستات استفاده می شود.
درمان مایکروویو از راه ادرار (TUMT). از انرژی مایکروویو برای از بین بردن بافت پروستات استفاده می شود.
درمان بخار آب مجاری ادرار (Rezūm). بخار آب برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
ترموتراپی ناشی از آب (WIT). از آب گرم شده برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (HIFU). از انرژی صوتی برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
Urolift. پروستات بزرگ شده با کمک کاشت با جراحی برداشته می شود تا مجرای ادرار را مسدود نکند.
Urolift و Rezūm هر دو نشان داده شده است که منبع اعتماد تقریباً به اندازه درمان های جراحی بستری مانند TURP موثر است ، با مزایای اضافی این که کمتر تهاجمی هستند ، هزینه کمتری دارند و بیشتر باعث حفظ عملکرد جنسی می شوند.

روشهای بستری

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر ، روش های بستری ممکن است توصیه شود:

نارسایی کلیه
سنگ مثانه
عفونت های مجاری ادراری
بی اختیاری
ناتوانی کامل در تخلیه مثانه
دوره های مکرر خون در ادرار
روش های بستری شامل موارد زیر است:

برداشتن مجاری ادرار از پروستات (TURP). این روش معمولاً برای جراحی BPH استفاده می شود و به عنوان درمان استاندارد جراحی باقی می ماند.

پزشک شما وسیله کوچکی را از طریق مجرای ادرار وارد پروستات می کند. سپس پروستات قطعه قطعه برداشته می شود.
پروستاتکتومی ساده. پزشک برشی در شکم یا پرینه ایجاد می کند که همان ناحیه پشت بیضه شما است. قسمت داخلی

پروستات شما برداشته می شود و قسمت خارجی آن باقی می ماند. بعد از این روش ، ممکن است مجبور باشید تا 10 روز در بیمارستان بمانید.

برش از راه ادرار پروستات (TUIP). این شبیه TURP است ، اما پروستات شما برداشته نمی شود. در عوض ، یک برش کوچک در پروستات شما ایجاد

می شود که دهانه مثانه و مجرای ادرار شما را بزرگ می کند. برش اجازه می دهد تا ادرار آزادتر جریان یابد. با این روش همیشه مجبور نیستید در بیمارستان بمانید.

عوارض BPH

نمی توان علائم BPH را نادیده گرفت. با این حال ، درمان زود هنگام می تواند به شما کمک کند از

عوارض بالقوه خطرناک جلوگیری کنید. اگر علائم BPH را مشاهده کردید با پزشک خود تماس بگیرید.

افراد با سابقه طولانی مدت BPH ممکن است دچار عوارض زیر شوند:

عفونت های دستگاه ادراری
سنگهای ادراری
آسیب کلیه
خونریزی در دستگاه ادراری
ناتوانی در ادرار کردن
بعضی اوقات انسداد ادراری ناشی از BPH آنقدر شدید است که به هیچ وجه ادرار نمی تواند مثانه را ترک کند.

به این حالت انسداد خروجی مثانه گفته می شود. این می تواند خطرناک باشد زیرا ادرار محبوس در مثانه می تواند باعث عفونت ادراری شود و به کلیه های شما آسیب برساند.

BPH در مقابل سرطان پروستات

BPH و سرطان پروستات علائم مشترکی ندارند. سرطان پروستات تقریباً همیشه بدون علامت است

و یا با افزایش PSA یا گره پروستات شناسایی می شود. این همچنین یک وضعیت جدی تر از BPH است.

پزشک می تواند آزمایش کند تا مطمئن شود که علائم شما به سرطان پروستات مرتبط نیستند.

درباره شباهت ها و تفاوت های BPH و سرطان پروستات بیشتر بیاموزید.

 

خلاصه

BPH همیشه به درمان پزشکی نیاز ندارد. گاهی اوقات ، پزشک می خواهد شما را

معاینه منظم کنید تا علائم و اندازه پروستات شما را کنترل کند.

تغییر شیوه زندگی ، دارو و جراحی همه گزینه های درمانی برای علائمی هستند که بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارند.

پزشک شما برای تهیه یک برنامه درمانی که به شما در مدیریت علائم و زندگی سالم کمک می کند ،

همکاری خواهد کرد. به همین دلیل مهم است که علائم BPH خود را با پزشک در میان بگذارید ، مهم نیست که چقدر جزئی از آنها احساس می کنید.